garmadeg

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus garmal, pe garmiñ.

Anv-kadarn

garmadeg /ɡar'ma:deg/ gourel, garmadegoù

  1. Trouz graet gant tud o c'harmal.
    • En tier all e oa garmadeg ha blejadeg ivez. — (TBP, p. ...)
  2. Trouz graet gant tud, bugale alies, o leñvañ.


Gerioù heñvelster