douaret

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « douar- », pennrann ar verb « douarañ » hag al lostger « -et ».

Furm verb

douaret /du.ˈɑː.ret/

  1. Anv-gwan-verb « douarañ ».
    • Ar c'hihog, end-eeun, goude bezañ douaret e-kichen Gwennole Branelleg, [...] a c'hournij bremañ, a zaoulamm etrezek Gwengamproù. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 30.)