dijedus

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus di-, jed (eus jediñ), hag -us.

Anv-gwan

Derez Furm
Derez-plaen dijedus
Derez-uheloc'h dijedusoc'h
Derez-uhelañ dijedusañ
Derez-estlammiñ dijedusat

dijedus /di'ʒe:dys/

  1. Ha n'haller ket jediñ.

Troidigezhioù