d'ho kêr
Brezhoneg
Etimologiezh
Troienn
d'ho kêr
- d'ar gêr, pa gomzer eus kêr, pe ti, un den a reer c'hwi outañ :
- Me a fell d'in e tizrofec'h d'ho kêr hag e chomfec'h enni, e serr ho tud, hep kaout c'hoant ebet ken d'o c'huitaat! — (Erwan ar Moal, An “Hini Goz” o vont da denna he foltred, Editions FEIZ HA BREIZ, 1913, p. 19.)
- — « [...], ha ne vijen aet birviken d' ho kêr, [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 165.)
- — « Pa garot, » eme Gristof. « Dre an hent m' oc'h deuet e c'hellit distreiñ d' ho kêr ; [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 168.)