c'halljent

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus « galljent » gant ur c'hemmadur dre vlotaat.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep galljent
dre vlotaat c'halljent
amreizh c'halljent

c'halljent /Distagadur ?/

  1. Furm kemmet ar verb gallout e trede gour lies an amzer dic'hallus, en doare-divizout.