brank

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Amprestet digant an normaneg branque « brank ar gwez ».

Anv-kadarn

brank /ˈbrãŋ(k)/ gourel (liester : brankoù)

  1. Lodenn eus ur wezenn stag ouzh e gorf.
    brankoù ar gwez
    G. Daouzec lapous a voa var ur branc ; tenna a ris varne , hac e lazis unan : pet a chommas ? R. Nicun , rac ar re-all a nijas qüit.
  2. (dre hevelebiezh) Un dra bennak evel ur brank.
    Ur brank lin, TBP 2/60
  3. (dre skeudenn-lavar) Rann eus ur c'herentiad tud diwar an hevelep diagentiad.
  4. (diwar-benn al loened) Korn al loened eus ar c'herentiad karveged (servideged).

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

  • c'hom war vrank : da c'hortoz
  • reiñ treujoù e-lec'h brankoù
  • treut evek ur brank


Troidigezhioù

Korn ar c'harveg