bleinor

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « blein- », pennrann ar verb « bleinañ », hag an dibenn-ger « -or ».

Furm verb

bleinor /ˈblɛj.nɔr/

  1. Furm dic'hour ar verb bleinañ en amzer-da-zont an doare-disklêriañ.