aotren

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « aotre », hag « -en ».

Verb

aotren /ˈɔ.trɛn/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Aotren ober un dra bennak : reiñ aotre da ober an dra-se.
  2. Aotren un den da ober un dra bennak : reiñ aotre dezhañ da ober an dra-se.
  3. Aotren ober un dra bennak : prizout ober un dra bennak: plijout da un den ober un dra; teurvezout.
    • Deut hag otreit diguemer eus hon daouarn ar gurunen dister a guinnigomp deoc'h [...]. — (AUGUSTIN, Escop Sant-Briec ha Tréguer, Kelou a Sant-Briec., FEIZ HA BREIZ N° 24, Gouere 1865, p. 187.)

aotren verb kreñv dieeun

  1. Aotren d'un den ober un dra bennak : reiñ aotre dezhañ da ober an dra-se.

Deveradoù

Troidigezhioù