ŝanco

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Esperanteg

Etimologiezh

Diwar ar galleg chance, ar saozneg chance pe ar rusianeg шaнc, hag al lostger -o a dalvez da sevel an anvioù-kadarn.

Anv-kadarn

Troad unander liester
nominativ ŝanco ŝancoj
akuzativ ŝancon ŝancojn

ŝanco /ˈʃan.tsɔ/

  1. Chañs (degouezhusted).