tihunjemp

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus dihunjemp gant ur c'hemmadur dre galetaat.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep dihunjemp
dre vlotaat zihunjemp
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat tihunjemp
amreizh tihunjemp

tihunjemp /Distagadur ?/

  1. Furm kemmet ar verb dihuniñ e kentañ gour lies an amzer dic'hallus, en doare-divizout.