tihunfent

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus dihunfent gant ur c'hemmadur dre galetaat

Furm verb

Kemmadur Furm
hep dihunfent
dre vlotaat zihunfent
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat tihunfent
amreizh tihunfent

tihunfent /Distagadur ?/

  1. Furm kemmet ar verb dihuniñ e trede gour lies an amzer c'hallus, en doare-divizout.