straccione

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Italianeg

Etimologiezh

Eus straccio.

Anv-kadarn

straccione /stratˈʧone/, gourel ; liester straccioni.

  1. Den gwisket gant pilhoù, korker

Krennlavar

  • Il cane morde lo straccione. Ar c'hi a grog er c'horkerezed.