spegulo

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Esperanteg

Etimologiezh

Diwar al latin speculum a zo bet amprestet gant meur a yezh eus Europa : alamaneg Spiegel, faeroeg spegil, frizeg spegel, islandeg spegill, italianeg specchio, norvegeg speil, portugaleg espelho, spagnoleg espejo, svedeg spegel ; hag al lostger -o a dalvez da sevel an anvioù-kadarn.

Anv-kadarn

Troad unander liester
nominativ spegulo speguloj
akuzativ spegulon spegulojn

spegulo /spɛ.ˈɡu.lɔ/

  1. Melezour.
    fetis :
    1. Ŝi tre ŝatas rigardi sin en spegulo. « Plijout a ra kenañ dezhi sellet outi hec'h-unan er melezour. »
    2. Ne helpas spegulo al malbelulo. « Ne vez ket sikouret ar re zivalav gant ar melezour. »
    difetis :
    1. Tiu figuro estis ŝi mem, reflektita en spegulo de ŝia imago. « Hi hec'h-unan e oa ar skeudenn-se, distaolet gant melezour hec'h ijin. »
    2. De koro spegulo estas okulo. « Melezour ar galon eo al lagad. »

Deveradoù