rubare

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Italianeg

Etimologiezh

Diwar ruba.

Verb

rubare

  1. laerezh

Krennlavaroù

  • A rubar poco si va in galera, a rubar tanto si fa carriera. – O laerezh a vihan ez eer d’ar galeoù, o laerezh a vras e reer berzh.
  • Quel che si dà al ricco, si ruba al povero. - Neb a ro d’ar pinvidig a laer ar paour.
  • Chi ruba una volta è sempre ladro.