pifon
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
pifon /Distagadur ?/ gourel (liester: pifonioù)
- Barrenn houarn hir gant ur beg pladet a servij da vrochañ ar glaou-bev, ar metal teuz pe ar c'hali.
- Ur pifon, ur varrenn houarn hir, mar kavit gwelloc'h, etre e zaouarn, un den bras, [...], a vroche ar regez, pep ar mare. — (Youenn Drezen, Skol louarn Veig Trebern, trede lodenn, Al Liamm, 1974, p. 41.)
- Troet e oa ar vezhinaerien da glask ober torzhioù brav ha kalet — aesoc'h e oa dougen anezho, gwir e oa — en ur gemmeskañ re an tali devet gant ar pifoun. — (Goulc'han Kervella, N'eus ket a garantez eürus, Skol Vreizh, 2015, p. 48.)