marvailher

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus marvailh hag -er.

Anv-kadarn

marvailher

  1. Den a gont marvaihoù.
  2. Den a gont traoù ha n'hallont ket bezañ.

Furm verb

marvailher

  1. Furm ar verboù marvailhañ ha marvailhat en diberson an amzer-vremañ.