marvailher

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus marvailh hag -er.

Anv-kadarn

marvailher

1. Den a gont marvaihoù.
   • Daoust ha perak ne rafe ket ? » eme ar Marvailher. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 8.)
   • Marvailher out? eme Arraiz d'an trede. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 214.)
2. Den a gont traoù ha n'hallont ket bezañ.

Gerioù heñvelster

• barbilher
• brigouilher
• fistilher
• glabouser
• marvailher
• ravoder

Furm verb

marvailher

1. Furm ar verboù marvailhañ ha marvailhat en diberson an amzer-vremañ.