lugudiñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus lugud hag -iñ.

Verb

lugudiñ /lyˈɡyːdĩ/ verb gwan (anv-gwan-verb : lugudet) (displegadur)

1. Bezañ divalav en e jestroù, betek re.
   • Er gibell emaon o lugudiñ abaoe un hantereur. — (Mich Beyer, Seizh Devezh Warn-ugent, An Alarc'h Embannadurioù, 2006, p. 28.)

Gerioù heñvelster

• buzhugenniñ
• lostenniñ
• ruzañ
• ruzata

Deveradoù

• lugudajoù
• luguder
• lugudus

Troidigezhioù

• galleg : lambiner ^(fr) , traînasser ^(fr)