leugnjont

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « leun- », pennrann ar verb « leuniañ », gant glebiadur an « n » notet « gn », hag an dibenn-ger « -jont ».

Furm verb

leugnjont /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb leuniañ e trede gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.