kraouiont

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « kraou- », pennrann ar verb « kraouiañ », ur glebiadur notet « -i- », hag an dibenn-ger « -ont ».

Furm verb

kraouiont /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb kraouiañ e trede gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.