Mont d’an endalc’had

koazhañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus koazh hag -añ.

Verb

koazhañ /ˈkwaza/, /ˈkwaɣã/

  1. Dont da vezañ bihanoc'h, goude dizourañ (kig) pe boazhat, pe dre un abeg all.
    • (Db tud kozh) : koazhañ gant ar gozhni
    • koazhañ da ober tra pe dra : ober nebeutoc'h