klini

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Esperanteg

Etimologiezh

Savet diwar al latin clino hag al lostger -i a dalvez da sevel an anvioù-verb.

Verb

Displegadur klini amzer-
dremenet
amzer-
vremañ
amzer-
da-zont
Doare-disklêriañ klinis klinas klinos
Anv-gwan-verb
tu gra
klininta klinanta klinonta
Anv-gwan-verb
tu gouzañv
klinita klinata klinota
Anv-verb Doare-
gourc'hemenn
Doare-
divizout
klini klinu klinus

klin /ˈkli.ni/ verb kreñv

  1. Stouiñ, kostezañ.