kamelo

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Esperanteg

Etimologiezh

Savet diwar ar ger latin camelus, a zeu e-unan, dre ar ger gresianek κάμηλος (kamēlos), eus ur bennrann semitek a gaver en arabeg (جمل jamal) hag en hebraeg (גמל gamal), gant al lostger -o a verk an anvioù-kadarn.

Anv-kadarn

Troad unander liester
nominativ kamelo kameloj
akuzativ kamelon kamelojn

kamelo /ka.ˈmɛ.lɔ/

  1. Kañval.