Mont d’an endalc’had

kaeañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus kae hag -añ.

Verb

  1. kaeañ
    • Gouscoude ar pez a glasket en elecsionou diveza oa diarben ar revolusion, evel pa lavarfemp caea, sevel eur chaosser, eun dig enep an dour beuz a c'hourdrouz beuzi ar vro. — (Torr he Benn, Piou en deuz bet ar vaz ar 14 a viz here ?, Feiz ha Breiz niv. 35, Here 1877, p. 1a.)
  2. kaeañ ouzh un dra bennak
    • Seul-vui e red dre ar bed ar falz-credennou [...], seul-vui ivez, [...], oump euruz da velet var an dachenn difennourien [...], a boagn da gaea outho, [...] — (Torr-he-benn, Pi IX Pab, Feiz ha Breiz niv. 6, Ebrel 1877, p. 1a.)

Stumm all