hualiñ
Brezhoneg
Verb
hualiñ
- hualañ, lakaat un hual d'un den pe d'ul loen.
- Ne darc'haouas ket zoken ur winkadenn pa voe arru e-kichen ar groaz ha pa voe kroget d'e hualiñ. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 85.)