heulior

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « heul- », pennrann ar verb « heuliañ », ur glebiadur notet « -i- », hag an dibenn-ger « -or ».

Furm verb

heulior /Distagadur ?/

  1. Furm dic'hour ar verb heuliañ en amzer-da-zont an doare-disklêriañ.