heulioc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « heul- », pennrann ar verb « heuliañ », ur glebiadur notet « -i- », hag an dibenn-ger « -oc'h ».

Furm verb

heulioc'h /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb heuliañ en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.