heuilhjout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « heul- », pennrann ar verb « heuliañ », glebiadur an « l » notet « ilh », hag an dibenn-ger « -jout ».

Furm verb

heuilhjout /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb heuliañ en eil gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.