heuilhin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « heul- », pennrann ar verb « heuliañ », glebiadur an « l » notet « ilh », hag an dibenn-ger « -in ».

Furm verb

heuilhin /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb heuliañ e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.