haeriñ

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

haeriñ /ˈ(h)aɛri/ (anv-gwan-verb : haeret) (displegadur)

1. Lavarout un dra bennak, en un doare kadarn.
   • Haeriñ a ra ez eo sujet ar bed d'ur c'hemmañ, d'un devoned diehan. — (Fañch Kerrain, Keal Doue War-Lerc'h Auschwitz, Mouladurioù Hor Yezh, 2013.)

Gerioù kar dre o ster

• diogeliñ

Troidigezhioù

• galleg : affirmer ^(fr)