gwintet

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus ar verb gwintañ.

Anv-gwan

gwintet /ˈɡwĩntet/

1. Lec'hiet uhel.
   • « War eun duchenn eo gwintet ar vourc'h ; [...]. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 27.)
   • An iliz, e Plouider, a zo gwintet war penn uhelañ ar vourc'h, diouzh kostez aod Goulc'han. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 11.)

Troidigezhioù

• galleg : perché ^(fr)