ez oc'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet gant ez (rannig verb) hag oc'h (eus ar verb bezañ)

Furm verb

ez oc'h

1. Doare leonek ar verb oc'h er stumm kadarnaat:
   • Ya, hoc'h anavezout a ran, ha gouzout a ran ivez da betra ez oc'h deut amañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 19.)
   • … amañ ez oc’h en ti ar paour! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 85.)
   • Bez' ez oc'h ur vrav a stipadenn atav ! a deñsas ar c'hwitouz. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 27.)
   • Dek gwech omp bet amañ diouzh ez oc'h bet du-mañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 137.)
2. skrivet eh oc'h e skridoù gwenedek:
   • Em soñj eh oc'h chomet, amzer ma yaouankiz, ... , Dasson ur galon, Loeiz Herrieu.

Son

• — Me gred, ma merc’h, brazès ez oc’h ?

— Ma mamm, c’hui a zo bet kentoc’h.

• — Me gred, ma merc’h, ez oc’h brazès ?

— Ma mamm, c’hui ’zo bet aliès. — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 2, Pariz, 1891, 1971, p. 6.)