div-ha-div

Brezhoneg

div-ha-div

• Erfin, evid dioual ar c'hrec'hin, e vernier anezho diou ha diou, tu ar bleo kenver oc'h kenver. — (A., Aliou, Feiz ha Breiz niv. 42, 1881, p. 95b.)
• Mamm a oa o paouez lazhañ ar goulou pa deuas adarre betek dimp plik-plok peder roeñv o skeiñ an dour div-ha-div. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 39.)