diskoilhjout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « diskol- », pennrann ar verb « diskoliañ », glebiadur an « l » notet « ilh », hag an dibenn-ger « -jout ».

Furm verb

diskoilhjout /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb diskoliañ en eil gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.