diskoilhjen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « diskol- », pennrann ar verb « diskoliañ », glebiadur an « l » notet « ilh », hag an dibenn-ger « -jen ».

Furm verb

diskoilhjen /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb diskoliañ e kentañ gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.