diskaeat

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus dis- hag ar verb kaeat.

Verb

diskaeat

  1. diskaeat un dra bennak
    • Va zad, emezan, a zo eat da gaeat eun ode vras evit diskaeat unan vihan ; [...] — (Mari Leaustic, Divinadennou miz Here, Feiz ha Breiz niv. 10, Here 1912, p. 320.)