dioueliot

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « diouel- », pennrann ar verb « dioueliañ », ur glebiadur notet « -i- », hag an dibenn-ger « -ot ».

Furm verb

dioueliot /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb dioueliañ en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.