dioueilhje

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « diouel- », pennrann ar verb « dioueliañ », gant glebiadur an « l » notet « ilh », hag an dibenn-ger « -je ».

Furm verb

dioueilhje /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb dioueliañ e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.