dioueilhint

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « diouel- », pennrann ar verb « dioueliañ », gant glebiadur an « l » notet « ilh », hag an dibenn-ger « -int ».

Furm verb

dioueilhint /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb dioueliañ e trede gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.