dioueilhin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « diouel- », pennrann ar verb « dioueliañ », gant glebiadur an « l » notet « ilh », hag an dibenn-ger « -in ».

Furm verb

dioueilhin /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb dioueliañ e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.