dioueilh

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « diouel- », pennrann ar verb « dioueliañ », gant glebiadur an « l » notet « ilh ».

Furm verb

dioueilh /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb dioueliañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb dioueliañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.