Mont d’an endalc’had

digontant

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger « di- » ha « kontant ».

Anv-gwan

Derez Furm
Derez-plaen digontant
Derez-uheloc'h digontantoc'h
Derez-uhelañ digontantañ
Derez-estlammiñ digontantat

digontant /di.ˈɡɔ̃n.tãnt/

  1. Displijet, fallgontant.
    • Onenn marteze n'eo ket digontant da zigouezout. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 53.)

Troidigezhioù