digavadus

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus di- ha kavadus.

Anv-gwan

digavadus

  1. Ha n'haller ket kavout.
    • Neuze e vimp gouest da zezougen da emglev ar broadoù pinvidigezioù diseurt, digavadus e lec'h all, [...] — (Merwen Floc'hbreis, Studiomp hor yez, Gwalarn niv. 148-149, 1942, p. 301.)

Troidigezhioù