digabluzañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus digablus hag -añ.

Verb

digabluzañ

  1. Embann un den da vezañ digablus.
    • Digabluzet eo bet an den tamallet.