Mont d’an endalc’had

deraouiñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Gwelet deroù.
Kavet en henvrezhoneg (dichreu).
Meneget er C'hatolikon (dezrou).
Da geñveriañ gant ar verb kembraek dechrau.

Verb

deraouiñ /de.ˈrɔ.wːĩ/, anv-gwan-verb deraouet

  1. verb gwan Kregiñ, loc'hañ, digeriñ.
    • Brav e teraou va ehan-labour. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 64.)
  2. deraouiñ ober tra pe dra


Stumm all

Gerioù enepster

Deveradoù

Troidigezhioù