dastorniñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Eus das- ha dorn, hag -iñ.

dastorniñ[1]

  1. palvata (loen pe zen)
Notenn
  1. Kerkent ha ma oa aet kuit ar prener ec'h arruas un drivet marc'hadour hag a deuas ivez da sellet eus ar vuoc'h ha d'he zastorniñ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 174.) koulkoude...