ceinture

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Galleg

Etimologiezh

Eus an anv-verb ceindre hag -ure.
Gouriz lêr.

Anv-kadarn

ceinture /sɛ̃.tyʁ/ benel (liester ceintures).

  1. Tra a lakaer en-dro d'ur c'horf.
  2. Gouriz, graet e lêr alies.
  3. Lodenn eus ar c'horf ma laer ar gouriz: dargreiz, bandenn.