bruyant

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Galleg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-gwan

bruyant /Distagadur ?/

  1. Trouzus, storlokus, safarus.