bouc'h
Neuz
(Adkaset eus bouc’h)
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
bouc'h /ˈbuːx/ gourel (liester : bouc'hed)
- Par ar c'havr.
- Den hudur e c'hoantoù.
Gerioù kevrennek
Troienn
- bezañ c'hwezh ar bouc'h gant un den : ur c'hwezh fall-spontus
- lakaat ar bouc'h war-lein an ti
Krennlavaroù
- Na pa ve triwec'h gavr en ur vandenn
Ar bouc'h eo ar c'habiten. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 304.)
Troidigezhioù
(1)
(2)
Anv-gwan
bouc'h /ˈbuːx/
- bezañ bouc'h e revr, bouc'hrevr:
- Hemañ a zo bouc'h e revr! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 443.)
- bezañ bouc'h da zeskiñ : diaes-bras dezhañ deskiñ
- chom bouc'h : bezañ dic'houest da gavout dibun d'ur gudenn