blottir

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Galleg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

blottir /blɔ.tiʁ/ verb emober 2l strollad (displegadur)

  1. tamolodiñ, en em damolodiñ.