bleinjon

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « blein- », pennrann ar verb « bleinañ », hag an dibenn-ger « -jon ».

Furm verb

bleinjon /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb bleinañ e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.